พวงหรีดวัดราษฎร์บูรณะ

   เริ่มสร้างวัดประมาณปี 2310 ในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย โดยมีชาย 3 คนพี่น้อง คือ สวน ทัด และทอง เป็นผู้ก่อสร้าง ไม่ปรากฎว่าได้รับพระราชทานวิสุงคามสามีครั้งแรกเมื่อใด แต่ครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2539 ชาวบ้านเรียกว่า วักนอก หรือ วัดปากคลอง อันเนื่องจากอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงปากคลองราษฎร์บูรณะ ชื่อของวัดได้รับการเอ่ยถึงใน โคลงนิราษชุมพร แต่งโดย พระพิพิธสาลี (ยุคสมัยรัชกาลที่ 1) ยังได้รับการเอ่ยถึงในโคลงนิราศพระยาตรัง ที่พระยาตรังแต่งขึ้นในสมัยรัชกสลที่ 2 ทั้งสิงเอกสารระบุชื่อว่า วัดราชบุรณะ และอาจเป็นไปได้ว่าสร้างขึ้นโดยกษัตริย์หรือพระบรมวงศานุวงศ์ ตามความหมายชื่อ แต่ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น วัดราษฎร์บูรณะ วัดยังได้เปิดการเรียนการสอนปริยัติธรรม ทั้งแผนกธรรมและแผนกบาลี ในนามสำนักเรียกคณะเขตราษฎร์บูรณะ